Przyznajcie się, czy przyszło Wam kiedyś do głowy, żeby zastanawiać się jak wielką pomoc czyni na zwykły wróbelek?
Takie to (a jak się wkrótce przekonacie również wiele innych w podobnym tonie) rozważania właśnie czyni K. I. Gałczyński w swoim wierszu: „O wróbelku”

Konstatny Ildefons Gałczyński

Wróbelek jest mała ptaszyna,
wróbelek istota niewielka,
on brzydką stonogę pochłania,
Lecz nikt nie popiera wróbelka

Więc wołam: Czyż nikt nie pamięta,
że wróbelek jest druh nasz szczery?!
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
kochajcie wróbelka, dziewczęta,
kochajcie do jasnej cholery!